قسمت بیست و سه : رفیق من میشوی؟

هر روز که می گذشت ... فاصله بین من و بچه های هم سن و سال خودم بیشتر می شد ... همه مون بزرگ تر می شدیم ... حرف های اونها کم کم شکل و بوی دیگه ای به خودش می گرفت ... و حس و حال من طور دیگه ای می شد ... یه حسی می گفت ... تو این رفتارها و حرف ها وارد نشو ...

قسمت بیست و دو : زمانی برای مرد شدن

از روزه گرفتن منع شده بودم ... اما به معنای عقب نشینینبود ... صبح از جا بلند می شدم ... بدون خوردن صبحانه ... فقط یه لیوان آب ... همین قدر که دیگه روزه نباشم ... 

قسمت بیست و یک : فقط خدا

اومد بیرون ... جدی زل زد توی چشمام ...

- تو که هنوز بیداری ... 

قسمت بیست : تو شاهد باش

یه ساعت قبل از اذان از جا بلند می شدم ... و می رفتم توی آشپزخونه کمک مادرم ... حتی چند بار ... قبل از اینکه مادرم بلند بشه ... من چای رو دم کرده بودم ...

قسمت نوزده : چراهای بی جواب

من سعی می کردم با همه تیپ ... و اخلاقی دوست بشم... بعضی رفتارها خیلی برام آزاردهنده بود ... اما به همه چیز، به چشم تمرین نگاه می کردم ... 

قسمت هجده : عزت از آن خداست

دفتر رو در آوردم و دادم دستش ...

- آقا امانت تون ... صحیح و سالم ...

خنده اش گرفت ...