مادرم روز به روز کم حوصله تر می شد ... اون آدم آرام، با وقار، خوش فکر و شیرین گفتار ... انگار ظرف وجودش پر شده بود ... زود خسته می شد ... گاهی کلافه گی و بی حصولگی تو چهره اش دیده می شد ... و رفتارهای تند و بی پروای سعید هم بهش دامن می زد ...
تابیکران جبهه جنگ نرم
روشنگری - دشمن شناسی - تابیکران
بایگانی
- دی ۱۴۰۳ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۳۱)
- مرداد ۱۳۹۵ (۷۴)
- تیر ۱۳۹۵ (۱۰۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲۴)
- دی ۱۳۹۴ (۵۳)
- آذر ۱۳۹۴ (۶۰)
- آبان ۱۳۹۴ (۹۷)
- مهر ۱۳۹۴ (۹۶)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۱۷)
- مرداد ۱۳۹۴ (۷۶)
آخرین مطالب
- ۰۳/۱۰/۲۱بسم الله الرحمن الرحیم
- ۹۵/۰۶/۲۲قسمت آخر
- ۹۵/۰۶/۲۲قسمت صد و بیست و شش
- ۹۵/۰۶/۲۱قسمت صد و بیست و پنج
- ۹۵/۰۶/۲۱قسمت صد و بیست و چهار
- ۹۵/۰۶/۲۰قسمت صد و بیست و سه
- ۹۵/۰۶/۲۰قسمت صد و بیست و دو
- ۹۵/۰۶/۲۰قسمت صد و بیست و یک
- ۹۵/۰۶/۱۲قسمت صد و بیست
- ۹۵/۰۶/۱۲قسمت صد و نوزده
پیوندهای روزانه
طبقه بندی موضوعی
-
تولد دوباره
(۷۲۰)-
داستان اول - بی تو هرگز
(۷۷) -
داستان دوم - عاشقانه ای برای تو
(۲۲) -
داستان سوم - فرار از جهنم
(۶۷) -
داستان چهارم - تمام زندگی من
(۴۸) -
داستان پنجم - سرزمین زیبای من
(۵۸) -
داستان ششم - جنگ با دشمنان خدا
(۴۲) -
داستان هفتم - نسل سوخته
(۱۷۷)
-
داستان هشتم - فنجانی چای با خدا
(۸۸) -
داستان نهم - منوچهر و فرشته اش
(۱۳) -
داستان دهم - مردی در آینه
(۱۲۷)
-
-
روشنگری
(۶)
کلمات کلیدی
پربیننده ترین مطالب
- ۹۴/۰۶/۱۳قسمت آخر مبارکه ان شاالله
- ۹۴/۰۵/۲۷قسمت چهل و نهم : خداحافظ زینب
- ۹۴/۰۵/۱۸قسمت اول: مردهای عوضی
- ۹۴/۰۶/۱۰قسمت آخر : غروب شلمچه
- ۹۴/۰۵/۳۰قسمت شصت و دو : زمانی برای نفس کشیدن
- ۹۴/۰۵/۳۰قسمت شصت و پنج : برو دایسون
- ۹۴/۰۶/۱۳قسمت هفتاد و شش : پاسخ یک نذر
- ۹۴/۰۶/۱۲قسمت هفتاد و چهار : متاسفم
- ۹۴/۰۶/۱۲قسمت هفتاد و دو : شبیه پدر
- ۹۵/۰۶/۲۲قسمت آخر
محبوب ترین مطالب
- ۹۵/۰۵/۱۵شهادت نامه
- ۹۴/۰۶/۱۰قسمت بیست و یک : دعوتنامه
- ۹۴/۰۵/۲۰* نکته *
- ۹۴/۰۶/۰۷قسمت چهارده : من و خدای امیرحسین
- ۹۵/۰۵/۱۶وصیت نامه شهید ایمانی
- ۹۴/۰۶/۲۰قسمت سی و چهار : خدا نیامد
- ۹۵/۰۴/۰۲قسمت بیست و نه
- ۹۵/۰۴/۰۱قسمت بیست و هشت
- ۹۴/۰۵/۱۸بسم رب شهدا
- ۹۴/۰۶/۱۳قسمت آخر مبارکه ان شاالله
زمان ثبت نام مدارس بود ... و اون سال تحصیلی به یکی از خاص ترین سال های عمرم تبدیل شد ...
دنیای من فرق کرده بود ... از هیچ چیز و هیچ کس نمی ترسیدم ... اما کوچک ترین گمان ... به اینکه ممکنه این کارم خدا رو برنجونه ... یا حق الناسی به گردنم بشه ... من رو از خود بی خود می کرد ...
دل توی دلم نبود ... دلم می خواست برم حرم و این شادی رو با آقا تقسیم کنم ... شاد بودم و شرمنده ... شرمنده از ناتوانی و شکست دیشبم ... و غرق شادی ...
دیگه هیچ چیز و هیچ کس نمی تونست ... من رو متقاعد کنه که این راه درست نیست ... هیچ منطق و فلسفه ای ... هر چقدر قوی تر از عقل ناقص و اندک خودم ...
خوابم برد ... بی توجه به زمان و ساعت ... و اینکه حتی چقدر تا نمازشب ... یا اذان باقی مونده بود ...
غرق خواب بودم ...که یه نفر صدام کرد ...
ـ مهران ...
دایی محسن، اون شب کلی حرف های منطقی و فلسفی رو با زبان بی زبانی بهم زد ... تفریح داییم فلسفه خوندن بود... و من در برابر قدرت فکر و منطقش شکست خورده بودم...