مسئولین گرامی مجلس سلام علیکم
بسم الله الرحمن الرحیم.
مسئولین گرامی مجلس سلام علیکم.
اینجانب به نمایندگی از عامه مردم ، و به نمایندگی از قشر متوسط جامعه چند کلامی با شما صحبت میکنم و امیدوارم به عرایض بنده حقیر التفات نمایید.
ما قشر متوسط جامعه هستیم نه از گران شدن نیازمندیهایمان در مضیقه و تنگنا واقع می شویم و نه از بابت ارزان شدن ، از عذاب خلاصی می یابیم. چرخ روزگار ساعت گرد و یا پاد ساعت گرد که بچرخد ما نیمه جان میمانیم .نه از گرسنگی جان میدهیم و نه از سیری فربه میشویم.
چون قشر متوسط هستیم .
پس قصد نداریم اهمیت اختیارات شما در پذیرش یا عدم پذیرش برنامه های محوله به شما را معطوف دردمندی خود کنیم.
و از درد فقر بگوییم و نقش تحریم ها را ک حربه دشمن هستند برجسته جلوه دهیم.
لکن به هر حال در مملکت ما فقر وجود دارد و فقیر هم هست...مکنت هم وجود دارد و دولتمند هم هست. و به اشتراک گذاشتن احساس شما مسئولین با این دوقشر بسیار حساس است که نیازمند توکل بر خداوند عزوجل و تسلط شما بزرگواران بر احساسات میباشد و این یعنی همان جهاد حقیقی که پایه و بنیانش بر تمرکز به هدف شما استوار است.
جریانات اخیر پیش امده شما را به یک ماراتن بزرگ فراخوانده که شاهدان و داوران ان شهدا و جانبازان و اسیران و ایثارگران هستند....ناظرین آرمیتا و علی رضا هستند...ناظرین پدر و مادر شهدایی هستند که همچنان منتظر خبر امدن استخوان های فرزندشان مانده اند. ناظرین مادرانی هستند که جگر گوشه هایشان مفقود الاثر شده اند.
اینها ناظر هستند و خود می بینند .
و اما حکایتی که شما در حافظه تاریخ این سرزمین ذخیره میکنید سالیان بعد توسط فرزندان ما رصد می شود.و چه خوب است که اقدامات کنونی ارشیو خاطرات تاریخ این سرزمین را پر کند به نحوی که هر لحظه مرورش برای ما عزت و برای فرزندانمان غرور ملی بیافریند.
و شما مسئولید...
مسئول و مجاهد پشت میزهای بهارستان ...پشت تریبون ها...این شمایید که حالا مجاهده میکنید و سنگرهایتان به نسبت شکیل شده اما میدان دفاع همان میدان دفاع پیشین است.شهدایی که رفتند برای حفظ ملیت و عزت و اقتدار جانسپاری کردند و حالا شما بزرگواران هم با همان هدف دست به اقدام میزنید.
تقاضای بنده حقیر از شما مسئولان بزرگوار، صرفا توجه ویژه نمودن بر خطوط قرمزیست که قبلا معرفی شده و اینکه تعدی از این خطوط صرفا خود ما را معطوف خسران و عقب افتادگی از گذشته مان مینماید.
ما خودمان را با خود قبلی مقایسه میکنیم با گذشته ای که با کمترینها و حداقل ترینها به جایگاههای رفیع رسید.و حال نمی خواهیم از ان گذشته دور شویم بلکه می خواهیم از آن گذشته هم بهتر شویم.در نتیجه به همان ها که رفتند و زمینه پیشرفت را فراهم اوردند باید جوابگو باشیم.
پدر معنوی ما برای محافظت از حریم کشور خطوط قرمزی معنا کردند و
اگر این خطوط قرمز که نقش حفاظ های ملی را به عهده دارند بواسطه پاک کن سهل انگاری و یا تحسین و تقبیح بیگانه محو شوند.
پاسخ شهدا را چه گونه خواهید داد.؟!..پاسخ جانبازان.؟!.. دانشجویانی که در عرصه علم و پیشرفت کشور ولایتمدارانه می تازند و سنگر علم و عمل را ترک نمی کنند. را چه گونه پاسخ میدهید؟!...
مبادا سنگر علم ما خالی بماند و دستاوردهای علمی دانشمندان شهید اندک اندک آب شوند.
هرگز مبادا به دشمنان اجازه دهیم که برایمان محدودیت تعیین کنند مکرشان به اب و خاک این سرزمین ریشه دوانی کند و انها اسوده خاطر سالیان بعد به راحتی فرزندانمان را مورد بی رحمی قرار دهند و گوشه گیر و منزویشان کنند و از هر ثمره علمی و عملی محرومشان کنند ..و کوتاه کردن دستشان از مملکت دشوار شود.
و روزی دشمن نگوید : تا ریشه در اب هست..امید به ثمری هست.
به امید تحقیق و بررسی بیش از پیش شما مجاهدان اسلام و ایران که با نصایح و اندرزهای ولایت فقیه این کشور بقیه الله الاعظم -عج- را به سمت و سوی موفقیت و اقتدار هدایت کنید.
و من الله توفیق
